गजल

म पनि सानो थिए तिमी पनि सानी
माया गर्थेउ दुबैले जानी न जानी

सधै मेरै छेउमा बसी रुन्थेउ तिमी
सुनाउदा नमेटिने याद का काहानी

हर मंगल बार झस्काउन आउदा म
भिजेका हुन्छन् रे तिम्रो ति सिरानी

तिमी किन एक्लै ताधा हुन खोज्दैछौ
नमेटिने याद लाई बनाएर भाग्य मानी

केहर सिहँ खासु मगर
गुल्मी बलिथुम ९
हाल भारत ै